Performance grupy ADN

13, 14 i 15 maja 2011 roku w domu sztuki malaposta w Lizbonie odbyły się pokazy performance’u grupy teatralnej ADN „Twórczość zbiorowa w oparciu o Fabuły i opowiadania z Afryki Afonso Soares Lopesa”. Każdy performance trwał 70 minut, a wejście kosztowało 2,50 €.

Aktorzy z grupy ADN pochodzą z Angoli, Wysp Zielonego Przylądka, Wyspy Św. Tomasza, Brazylii, Gwinei-Bissau i Portugalii. 

Spektakl wyreżyserował Jan Gomes, a choreografię stworzyli Filipa dos Santos i Alberto Josy. Aktorzy/performerzy to: Adelcinda Costa, Catarina Almeida, Jessica Santos, Alberto Josy, Filipa dos Santos, Michelle Silva, Nelsinha Diogo, Nildo Fofo, Yuri Andrade i Romina Rosário.

Była sobie raz pewna grupa! ... Grupa zwierząt albo ludzi, a może jednych i drugich. Ta właśnie grupa świadoma wartości swoich rytuałów zdecydowała się zerwać z rutyną codzienności i zorganizować wielki konkurs zwierząt. To motto towarzyszy całej historii, która prowadzi nas przez plątaninę innych opowieści, pieśni, tańców i chwil prawdziwego artystycznego snu na jawie.

ADN to przede wszystkim pokaz genów performatywnych prymarnych i wrodzonych każdego z aktorów/performerów, które ukazują dzieląc się z widzem walorami wielokulturowości. Jak również rytuał, sen na jawie, spotkanie, cel i przyjemność... bo „wszystko ma swoje piękno!”

Dom sztuki malaposta

Rua Angola

2620-492 Olival Basto, Lizbona

źródło: 1

Wystawa fotografii „Podróż na Wyspy Świętego Tomasza i Książęcą”

Od 2 maja do 1 czerwca 2011 roku z okazji III Biennale Kultur Luzofońskich w Urzędzie Dzielnicy Ovidelas w Lizbonie można oglądać wystawę fotografii pt.: „Podróż na Wyspy Świętego Tomasza i Książęcą”. 

Zdjęcia udostępnione przez Instytut Marquês de Valle Flôr ukazują historię Wysp. Zbiór starych fotografii z epoki i film zrealizowany prawdopodobnie ok 1920 roku na życzenie Marquêsa de Valle Flôr przybliżają życie na plantacji na początku XX wieku.

Fotografie i film zostały udostępnione szerszej publiczności po raz pierwszy, dlatego warto przyjść i przekonać się jak wyglądało życie zwykłych ludzi na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej ponad sto lat temu.

Wstęp wolny

Paços do Concelho (Urząd Dzielnicy Odivelas)

Rua Guilherme Gomes Fernandes - Quinta da Memória

2675-372 Odivelas, Lizbona

pon – pt 9:00-12:30 i 14:00-17:30

źródło: 1

Systemy kolonialne i dekolonizacje – przemiany i wojny kolonialne (1900-1974)

Taki tytuł nosi międzynarodowa konferencja zorganizowana przez Centrum Studiów Afrykańskich, która odbędzie się w dniach 27-28 maja 2011 roku w amfiteatrze Wydziału Literatur i Filologii na Uniwersytecie w Porto. Podczas konferencji swoje wykłady wygłoszą profesorowie z Portugalii i Francji.

Tematem przewodnim referatów będą „Administracje kolonialne i dekolonizacje – reprezentacje ideologiczne i praktyki polityczne” oraz „Przypadek portugalski – dyktatura, wojna kolonialna i dekolonizacja”. 

Wykłady będą wygłaszane w językach portugalskim i francuskim.

28 maja po wykładach rozpocznie się debata po której będzie można posłuchać jeszcze jednego referatu p. Silvestre Lacerda dotyczącego korzyści jakie płynęły dla Portugalii z kolonii.

Wstęp na konferencję jest wolny.

źródło: 1

Dziedzictwa afrykańskie

Pod taką nazwą odbędzie się cykl eventów związanych z afrykańską kulturą od 20 do 29 maja 2011 roku w Centrum Handlowym Colombo w Lizbonie. Publiczności zostanie zaprezentowana wystawa pt.: „Afrykańczycy w Portugalii – Historia i Pamięć (XV-XXI wiek)” autorstwa Isabel Castro Henriques i Portugalskiego Komitetu UNESCO „Droga niewolnika”. 

Spośród wielu wydarzeń, które odbędą się z okazji „Dziedzictw  afrykańskich” warto wymienić przede wszystkim prezentacje muzyki i tradycji afrykańskich i promocję pierwszego zbioru poezji Angolańczyka Denilsona João „Histórias de Embalar” („Opowieści o pakowaniu”) – na której będzie można nabyć książkę i otrzymać autograf autora. Wszystkie eventy będą miały miejsce w przestrzeni wystawy w Centrum Handlowym Colombo bądź w ogrodzie Colombo. 

„Dziedzictwa afrykańskie” zakończą się 29 maja konferencją pt.: „Afryki w Portugalii i Europie dziś i jutro”.

źródło: 1

Wystawa fotografii „Maputo – Luanda – Lubumbashi”

Od 14 maja do 25 czerwca 2011 roku w galerii INFLUX w Lizbonie można oglądać wystawę fotograficzną „Maputo – Luanda – Lubumbashi”. Autorem zdjęć jest Mozambikańczyk Mauro Pinto. 

Artysta urodził się w 1974 roku w Maputo. W latach dziewięćdziesiątych ukończył Fotografię na Monitor International School i rozpoczął współpracę z fotografem José Machado. Uczył się pod okiem Ricardo Rangel’a w Maputo i uczestniczył w wielu warsztatach, gdzie miał możliwość wymiany doświadczeń z tak znanymi fotografami jak Trygve Bolstad czy Karl Kugel. 

W 2009 roku Mauro Pinto razem z Gonçalo Mabunda zainicjował projekt Karl Marx 1834 zmieniając swój dom w galerię, która prezentuje teraz prace mozambikańskich i międzynarodowych artystów.

Zdjęcia Mauro Pinto są zróżnicowane, zarówno pod względem technik, jakich używa artysta, jak i tematów, które przedstawia.

Galeria INFLUX

Rua Fernando Vaz 20 B

Lizbona

Źródła: 1, 2

Międzynarodowa Afrykańska Konferencja w Porto

W dniach 15 - 16 kwietnia 2011 roku odbyła się Międzynarodowa Konferencja „Wiedza Endogeniczna i Struktura Przyszłości w Afryce” w siedzibie Fundacji Eng. António de Almeida w Porto. W konferencji uczestniczyło ok 200 osób z różnych stron świata, którzy wysłuchali 30 referatów związanych z tematem przewodnim.

„Należy oddać sprawiedliwość czarnemu kontynentowi dzieląc się zdobytą przez wieki wiedzą dotyczącą różnych aspektów życia w Afryce z ludźmi, którzy żyją na tym kontynencie.”

Paulin J. Hountondji „Wiedza o Afryce, Wiedza o Afrykańczykach: Dwie Perspektywy Studiów Afrykańskich”

Referaty wygłosili:

·         Prof. Paulin Hountondji z Centrum Studiów Afrykańskich w Porto-Novo (Benin)

·         Badacze/Profesorowie/Studenci/Inne osoby z RPA, Angoli, Beninu, Wysp Zielonego Przylądka, Kamerunu, Gwinei-Bissau, Nigerii, Mozambiku, Senegalu, Szwajcarii, Portugalii (Uniwersytety w Minho i Porto)

Zaproszeni goście:

·         Prof. Dr José Carlos Marques dos Santos – Portugalia (Rektor Fundacji Uniwersytetu w Porto)

·         Prof. Dr José Mariano Pires Gago – Portugalia (Minister Technologii i Szkolnictwa Wyższego)

·         Dr Rosa Cruz e Silva – Angola (Minister Kultury)

·         Dr Fernanda Maria Brito Marques – Wyspy Zielonego Przylądka (Minister Szkolnictwa Wyższego Nauk i Kultury)

·         Dr Rui Rio – Portugalia (Przewodniczący Urzędu Miasta w Porto)

·         Domingos Simões Pereira – Gwinea-Bissau [Sekretarz Generalny CPLP (Społeczności Krajów Języka Portugalskiego)]

·         Dr Eugenia Aguiar Branco Figueiredo –  Portugalia (Dyrektor Generalny Fundacji Eng. António de Almeida w Porto)

Źródła: 1, 2

Izé Teixeira «URB’Africa»

To wielki powrót Izé Teixeira. Artysta, który pochodzi z Wysp Zielonego Przylądka aktualnie mieszka w Paryżu. Na swojej nowej płycie śpiewa o swojej podwójnej narodowości i o tym jak ta mieszanka kulturowa wpływa na jego codzienność. «URB’Africa» w języku francuskim i kreolskim to czwarta płyta artysty.

Na poprzedniej płycie «Kunana Spirit» wydanej w 2007 roku artysta wykorzystał beaty kuduru i funaná.

Na «URB’Africa» artysta oddaje hołd twórcy zwanemu Pantera z Wysp Zielonego Przylądka, który miał silny wpływ na całe nowe pokolenie młodych muzyków z Wysp i diaspory. Izé pokazuje swoje zaangażowanie polityczne w tekstach – porusza ważne kwestie polityczne i społeczne na Wyspach i we Francji. Atakuje światowym kryzysem finansowym ale znajduje też miejsce na miłość – jeden z ulubionych tematów. Śpiewa także o mniej ważkich sprawach, jak np.: grogue’u – rumie z Wysp Zielonego Przylądka.

Izé Teixeira inspiruje się tradycyjnymi rytmami z Wysp Zielonego Przylądka (morna), funk’iem z brazylijskich favelas i rytmiczną eksplozją kuduru. To właśnie wszechstronność najlepiej określa artystę, którego dźwięki przemawiają zarówno do Europejczyków jak i Afrykańczyków.

Płytę artysty można znaleźć w portugalskich sieciach FNAC od 10 kwietnia.

oficjalna strona Izé Teixeira

Źródło

Wesołych Świąt Wielkanocnych

Wesołych Świąt Wielkanocnych
Życzy zespół redakcyjny

googleimages.com

„Poligafia stron gazet angolańskich” - najnowsza książka António Tomása

29 marca 2011 roku o godzinie 21:30 w Sali Prado Coelho w Fabryce Braço de Prata w Lizbonie odbyła się promocja najnowszej książki badacza i kronikarza António Tomása. Podczas wydarzenia był obecny autor, a także Ângelo Torres (aktor, który w zeszłym roku gościł w Polsce). Inicjatorami wydarzenia było Wydawnictwo Casa das Ideias wspólnie z XEREM i BUALA. 

António Tomás urodził się w Luandzie, gdzie pracował jako dziennikarz w Narodowym Radiu Angolii i w Angolańskiej Agencji Prasowej. Potem przeprowadził się do Lizbony. Ukończył studia licencjackie na Wydziale Komunikacji Społecznej na Katolickim Uniwersytecie w Lizbonie. Stworzył i współtworzył wiele publikacji. Współpracował z Gazetą „Público”, pisał krytyczne recenzje literatury afrykańskiej i teksty o afrykańskim kinie, tańcu i teatrze. Jest autorem książki „Sprawca Utopii: biografia Amílcara Cabrala”.

Najnowsza książka Tomása nosi tytuł „Poligafia stron gazet angolańskich”. To nie tylko „zbiór kronik, czy kompilacja tekstów” lecz „powieść ideowa”. „Poligrafia...” składa się z kronik napisanych o „sposobie myślenia o społeczeństwie angolańskim, myślenia o polityce i poetyce”. W swoich kronikach Tomás snuje refleksje na temat kina, muzyki, literatury, technologii i przyszłości Angolii, pozostając równocześnie wyczulonym na to jak Angola radzi sobie w tych dziedzinach. Autor przybliża nam obraz codzienności, wydarzenia, które dzieją się dziś w kraju i poza nim ale zawsze z Angolą i Angolańczykami w tle. Analizuje zagadnienia polityczne, rasowe, kulturowe, ideologiczne, tendencje i preferencje. Kroniki António Tomása są inteligentne, napisane przez czujnego znwacę, który ucieka od punktów stycznych, a także tych poprawnych politycznie. 250 stron opisuje wiele zróżnicowanych zagadnień. Teksty mają formę kronik, które są pogrupowane w następujące tytuły: edukacja sentymentalna, kwestie literackie, obrazy, dźwięki, technologia, świat, mrok, rasa, polityka i państwo. Wśród tych aktualnych zagadnień autor stawia trudne pytania wpisane w problematykę narodową, np.: o kolor skóry angolańskiego pisarza. Styl António Tomása jest dociekliwy i przejrzysty o charakterze porównawczym. Kroniki są erudycyjne, obszerne i wnikliwe. Nie uciekają od trudnych tematów, a wręcz próbują je rozwijać. Zmuszają czytelnika do kwestionowania wierzeń i przesądów oraz stawiania wielu nowych pytań.

Źródłó: 1

Projekcja dokumentu „Dundo, pamięć kolonialna”

„Urodziłam się w 1947 roku w Dundo – centrum Diamang (jednej z najważniejszych kompanii kolonialnych w Angoli). Tam byłam szczęśliwa. Tam nauczyłam się rasizmu i kolonializmu. Teraz powracam, bo Dundo to moja jedyna ojczyzna, najstarsze z moich wspomnień.” 

30 marca 2011 o godzinie 18:00 na Wydziale Socjologii i Politologii ISCTE (Instytutu Uniwersyteckiego) w Lizbonie w Audytorium Afonso Barros odbyła się projekcja filmu dokumentalnego „Dundo, pamięć kolonialna” (Portugalia, 2009) reżyserki Diany Andringa.

źródło: 1